Wat gebeurt er als je je blik verlegt van een stedelijke omgeving naar een meer landelijke? Van de ruwe wijken in Molenbeek en Kuregem naar het lieflijke Pajottenland? Bestaat er wel openbare ruimte op het 'platteland'?

​

Dat 'platteland' met zijn vele hekken en afsluitingen. Velden waar boeren gewassen kweken en vee laten grazen. Bossen waar eigenaars over 20 jaar de bomen zullen omhakken en hun investering zullen verzilveren. Met daartussen enkel wegen en paadjes waar wij mogen komen. Of is er meer?

​

Kan je de grenzen - net als in de stad - soms verrassend ver oprekken? Veel verder dan de anderen waarmee je die ruimte deelt zelf vermoeden?

Of eindigt dit verhaal met 2 stadskunstenaars die op de vlucht moeten voor de boer-met-de-riek?

Urbi & Orbi: in Gaasbeek wagen Danja Cauwbergs en Sander Tas zich voor het eerst buiten hun veilige Brussel. En trekken ze het woeste platteland in.